ไร่องุ่นของเรา

หรือเรียกอีกอย่างว่า ซีฮาส์ เป็นองุ่นพันธุ์จากฝรั่งเศสที่มีถิ่นกำเนิดในหุบเขาโรห์นของฝรั่งเศส บางตำนานเล่ากันว่าองุ่นพันธุ์นี้มีจุดกำเนิดมาจากอาณาจักรเปอร์เซีย (จากเมืองหลวงของแคว้นฟารซ์ในประเทศอิหร่าน ที่ชื่อว่า ชีราซ) ซึ่งน่าจะไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด องุ่นพันธุ์ชีราซมีผลรสชาติหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย สีน้ำเงินเข้ม ขนาดเล็ก ชีราซชอบแสงแดดและอากาศแห้ง ทำให้พวกมันเป็นพันธุ์องุ่นที่เหมาะสมอย่างยิ่งกับสภาพอากาศในฤดูแล้งของประเทศไทย องุ่นพันธุ์นี้สามารถพัฒนารสชาติได้หลากหลายขึ้นอยู่กับสภาพพื้นที่และผืนดินที่ใช้ปลูก ทำให้เป็นหนึ่งในพันธุ์องุ่นที่เป็นที่นิยมมากจนได้รับการยกระดับให้เป็นหนึ่งในกลุ่มของ "องุ่นชั้นสูง" ชีราซส่วนมากถูกปลูกในประเทศฝรั่งเศส และ ออสเตรเลีย แต่ก็พบเห็นได้ในรัฐแคลิฟอร์เนีย แมกซิโก อาร์เจนติน่า แอฟริกาใต้ และอิตาลีเช่นกัน รวมไปถึงการที่พวกมันกำลังได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆในกลุ่มผู้เพาะปลูกจากประเทศเขตร้อนอีกด้วย

โคลอมบาร์ด มีถิ่นกำเนิดมาจากภาคตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส และจัดไปเป็นหนึ่งในสามพันธุ์องุ่นยอดนิยมในการผลิตบรั่นดีอาร์มายัก ไวน์ที่ผลิตจากองุ่นโคลอมบาร์ดมักจะอุดมไปด้วยรสชาติของผลไม้เขตร้อนอย่างเช่น มะม่วง เสาวรส และสัปปะรด ทำให้เป็นที่นิยมในการใช้องุ่นพันธุ์นี้ในไวน์แบบผสมเพื่อเพิ่มรสผลไม้แทรกลงไป อย่างไรก็ดีในประเทศไทยนั้น องุ่นพันธุ์โคลอมบาร์ดจัดว่าเป็นองุ่นที่ลงตัวได้เป็นอย่างดีกับผลไม้ท้องถิ่นจำนวนมาก ด้วยลักษณะเฉพาะตัวอีกอย่างคือการรักษาระดับความเป็นกรดเอาไว้ได้ในช่วงที่กำลังสุก ถึงแม้จะอยู่ในสภาพอากาศที่ค่อนข้างร้อน ซึ่งเป็นตัวช่วยให้ไวน์มีรสชาติสดชื่นและมีชีวิตชีวามากขึ้น ปัจจุบันนี้องุ่นโคลอมบาร์ดส่วนมากถูกปลูกจากประเทศฝรั่งเศส รัฐแคลิฟอร์เนีย และในประเทศแอฟริกาใต้ แต่ก็ยังพบเห็นบางส่วนได้จาก สเปน ออสเตรเลีย และ อิสราเอลที่ซึ่งมีการเพาะปลูกขนาดเล็กกว่าเกิดขึ้นประปราย

ต้นกำเนิดของสายพันธุ์นี้ยังเป็นปริศนา แต่มีการคาดเดากันว่าน่ามีการเพาะปลูกมาตั้งแต่ช่วง ค.ศ. 300 (ราวปี พ.ศ. 850) ในหุบเขาลัวร์ของฝรั่งเศส ถึงแม้ตัวพันธุ์องุ่นจะได้ชื่อ เชนิน บลอง มาอย่างเป็นทางการในอีกราว 1,000 ปีให้หลัง จากการที่มีการเพาะปลูกอย่างแพร่หลายใกล้เขตมอนต์เชอนิน เชอนินบลังค์ถูกจัดให้เป็นองุ่นที่มีคุณลักษณะรอบด้านในบรรดาพันธุ์องุ่นด้วยกัน อุดมไปด้วยน้ำตาล ผิวแห้ง และกรดที่ค่อนข้างสูง ถูกใช้ในการผลิตไวน์แบบหวาน และยังสามารถใช้ผลิตทั้งไวน์แบบมีฟองและไม่มีฟอง ขึ้นอยู่กับสภาพดินในท้องถิ่นและประเภทของไวน์ ไวน์ที่ผลิตจากเชนิน บลอง มีขอบเขตของรสชาติที่กว้างขวางมากตั้งแต่รสหอมมันแบบถั่วและอัลมอนด์ไปจนถึงลูกพีช แอปริคอตและแอปเปิ้ล คุณสมบัตินี้เองทำให้เชนิน บลอง เป็นอีกหนึ่งในสายพันธุ์องุ่นที่นิยมปลูกกันทั่วโลก ทุกวันนี้พวกมันถูกปลูกมากในประเทศฝรั่งเศส สหรัฐอเมริกา แอฟริกาใต้ อาร์เจนติน่า ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ชิลี บราซิล แมกซิโก อุรุกวัย และ ประเทศอิสราเอล

องุ่นสายพันธุ์ใหม่ที่พึ่งถูกพัฒนาขึ้นเมื่อปีค.ศ.1955 (พ.ศ. 2498) โดยออกัส เฮโรลด์จากสถาบันเพาะพันธุ์องุ่น Weinsberg ที่ตั้งอยู่ในประเทศเยอรมัน องุ่นพันธุ์ดอน เฟลเดอร์ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วในเยอรมัน ที่ซึ่งในปัจจุบันนี้มันได้ยืนหยัดในฐานะองุ่นแดงที่ปลูกมากที่สุดเป็นอันดับสอง ขึ้นอยู่กับลักษณะของวิธีการหมักไวน์ ไวน์ที่ได้จากองุ่นพันธุ์นี้สามารถให้ได้ทั้งรสผลไม้สดชื่นหรือมีรสฝาดเป็นฐานหลัก ด้วยความที่ยังเป็นสายพันธุ์ใหม่ ดอร์นเฟลเดอร์ยังไม่ได้รับความนิยมแพร่หลายนัก นอกประเทศเยอรมัน แต่นี่อาจจะมีความเปลี่ยนแปลงในเวลาไม่นานนี้ หลังจากที่เริ่มมีผู้เพาะพันธุ์องุ่นจาก สหรัฐอเมริกา แคนาดา บราซิล และญี่ปุ่นที่ค้นพบศักยภาพที่ซ่อนอยู่ของมันบ้างแล้ว

ด้วยความที่เป็นองุ่นที่นิยมปลูกมากที่สุดในอิตาลี ทำให้แคว้นใหญ่ทั้งสองแคว้นอย่างทอสคานา และ เอมิเลีย โรมัญญ่า ต่างบอกว่าองุ่นพันธุ์นี้มีต้นกำเนิดในแคว้นของตนเอง แซงโจเวเซ คือองุ่นสายพันธุ์หลักที่ปลูกในเมืองเคียนติ พวกมันสามารถให้รสชาติที่หลากหลายขึ้นอยู่กับระยะเวลาหมักบ่ม โดยไวน์ที่อายุน้อยจะให้รสชาติของผลไม้และกลิ่นหอมหวานเฉพาะตัว ขณะที่ไวน์ที่หมักนานขึ้นจะให้รสหนักเฝื่อนๆเจือกลิ่นหอมดิน อิตาลีคือประเทศที่ปลูกและส่งออกองุ่นแซงโจเวเซมากที่สุดในแทบทุกพื้นที่ของประเทศ แต่ก็ยังพบผู้เพาะปลูกองุ่นพันธุ์นี้ได้ใน ฝรั่งเศส กรีซ อิสราเอล สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ อาร์เจนติน่า และชิลี เช่นกัน